ร.ศ. ๒๓๑ - ๒๓๒
เป็นศักราชที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
ตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2432 โดยให้นับปีที่พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้า-
จุฬาโลกมหาราช สถาปนากรุงรัตนโกสินทร์เมื่อปีขาล พ.ศ. 2325 เป็น
ร.ศ. 1 และให้เริ่มใช้ศักราชนี้ในราชการตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน ร.ศ.108
โดยให้นับ เดือนเมษายนเป็นเดือนแรกของปี เดือนมีนาคมเป็นเดือน
สุดท้ายของปี รัตนโกสินทร์ศกจึงขึ้นปีใหม่ ในวันที่ 1 เมษายน
ร.ศ.1 ตรงกับ พ.ศ.2325 รัตนโกสินทร์ศกจึงน้อยกว่าพุทธศักราช
2324 ปี การเทียบเปลี่ยน รัตนโกสินทร์ศกกับพุทธศักราชคือ
พ.ศ. = ร.ศ. + 2324
ร.ศ. = พ.ศ. – 2324
ประเทศไทยใช้รัตนโกสินทร์ศกมาถึง ร.ศ. 131 พระบาทสมเด็จ-
พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 6ก็ทรงประกาศให้เลิกใช้รัตนโกสินทร์ศก
เปลี่ยนเป็นพุทธศักราชแทน แต่ยังคงให้ขึ้นปีใหม่ ในวันที่ 1 เมษายน
เหมือนเดิม จนถึง พ.ศ.2484 จอมพล ป. พิบูลสงครามจึงเปลี่ยน
วันขึ้นปีใหม่เป็นวันที่ 1 มกราคม
ปฏิทินไทยปี พ.ศ. ๒๕๕๖/๒๐๑๓ ปีมะโรง - ปีมะเส็ง 1 คริสตศักราช ๒๐๑๓ , มหาศักราช ๑๙๓๕ , รัตนโกสินทร์ศก ๒๓๑ - ๒๓๒ 3 จุลศักราช ๑๓๗๔ จัตวาศก ถึง ๑๓๗๕ เบญจศก ปกติสุรทิน ปกติมาส ปกติวาร วาร(วัน)กาลโยค ธงชัย : ๕ , อธิบดี : ๑ , อุบาทว์ : ๔ , โลกาวินาศ : ๓ * | ๒๕๕๖/๒๐๑๓ |
ความคิดเห็น